Researcher Professions in Healthcare and Manpower Planning
Publicatie
Publication date
Chronic conditions and informal social capital: mediators and moderators in different contexts.
Vis, E. Chronic conditions and informal social capital: mediators and moderators in different contexts. Nijmegen: RUN, 2024. 182 p. Proefschrift van de Radboud Universiteit Nijmegen
Download the PDF
Hoewel niet elke chronische aandoening of beperking dezelfde uitwerking heeft in het dagelijks leven, kan het hebben ervan een negatieve invloed hebben op verschillende aspecten van het leven, zoals op de mentale
gezondheid en de kwaliteit van leven. Uit eerder onderzoek blijkt dat het hebben van een chronische aandoening of beperking ook negatief samen kan hangen met de hoeveelheid sociale relaties die men heeft. Er kunnen verschillende barrières zijn in praktische zin, maar ook in sociale zin, die sociale participatie en het hebben van sociale relaties belemmeren. Het kan bijvoorbeeld door een fysieke beperking of stigmatisering moeilijker zijn om vrienden te ontmoeten.
In de context waarin juist een groter beroep wordt gedaan op de zelfredzaamheid van mensen en hun sociale netwerk, is het dus des te belangrijker om de relatie tussen het hebben van een chronische aandoening of beperking en informeel sociaal kapitaal beter te begrijpen. Dit is het hoofddoel van dit promotieonderzoek. Bij dit doel benadrukken we dat we niet de beleidswijzigingen in Nederland ‘an sich’ evalueren, maar wel ingaan op aannames achter deze beleidswijzigingen. In dit proefschrift vormt de theorie van Bourdieu over sociaal kapitaal de kapstok op grond waarvan we hypothesen afleiden. Verschillende grootschalige surveydata zijn gebruikt om deze hypothesen te toetsen.
gezondheid en de kwaliteit van leven. Uit eerder onderzoek blijkt dat het hebben van een chronische aandoening of beperking ook negatief samen kan hangen met de hoeveelheid sociale relaties die men heeft. Er kunnen verschillende barrières zijn in praktische zin, maar ook in sociale zin, die sociale participatie en het hebben van sociale relaties belemmeren. Het kan bijvoorbeeld door een fysieke beperking of stigmatisering moeilijker zijn om vrienden te ontmoeten.
In de context waarin juist een groter beroep wordt gedaan op de zelfredzaamheid van mensen en hun sociale netwerk, is het dus des te belangrijker om de relatie tussen het hebben van een chronische aandoening of beperking en informeel sociaal kapitaal beter te begrijpen. Dit is het hoofddoel van dit promotieonderzoek. Bij dit doel benadrukken we dat we niet de beleidswijzigingen in Nederland ‘an sich’ evalueren, maar wel ingaan op aannames achter deze beleidswijzigingen. In dit proefschrift vormt de theorie van Bourdieu over sociaal kapitaal de kapstok op grond waarvan we hypothesen afleiden. Verschillende grootschalige surveydata zijn gebruikt om deze hypothesen te toetsen.
People with chronic or disabling conditions may experience not only physical health problems, but also mental health issues, reduced quality of life, and an impact on social relationships.For people with chronic or disabling
conditions, there are not only practical barriers, but also social barriers that limit full participation in society. This may also hamper people to participate socially. Social participation is not only a goal in itself, but it is also seen in recent policies in the Netherlands as a way to promote self-reliance, self-management and increase patient
empowerment.
These policies focus on people’s self-reliance and mobilizing their social networks, aiming to reduce the dependency of people with chronic or disabling conditions on formal care or support from the government. It remains an important question however, if, how and when the key assumptions behind these policies are actually met. This implies that we need to look into the relationship between having a chronic or disabling condition and informal social capital. From a scientific perspective, we do this by building on the work of (next to many others) Bourdieu (1986), who defines informal social capital as “the aggregate of the actual or potential resources which are linked to possession of a durable network of more or less institutionalized relationships of mutual acquaintance or recognition”. From a policy perspective, we will research how informal social capital of people with a chronic or disabling condition is related to different types of healthcare utilization as well.
conditions, there are not only practical barriers, but also social barriers that limit full participation in society. This may also hamper people to participate socially. Social participation is not only a goal in itself, but it is also seen in recent policies in the Netherlands as a way to promote self-reliance, self-management and increase patient
empowerment.
These policies focus on people’s self-reliance and mobilizing their social networks, aiming to reduce the dependency of people with chronic or disabling conditions on formal care or support from the government. It remains an important question however, if, how and when the key assumptions behind these policies are actually met. This implies that we need to look into the relationship between having a chronic or disabling condition and informal social capital. From a scientific perspective, we do this by building on the work of (next to many others) Bourdieu (1986), who defines informal social capital as “the aggregate of the actual or potential resources which are linked to possession of a durable network of more or less institutionalized relationships of mutual acquaintance or recognition”. From a policy perspective, we will research how informal social capital of people with a chronic or disabling condition is related to different types of healthcare utilization as well.