Bruggen slaan en navigeren op weg naar herstel: eindrapport van een onderzoek onder patiënten, naasten, huisartsen en POH’s-GGZ naar de impact van de ggz-wachttijden en ervaringen met ondersteuning tijdens de wachttijd.

Dit rapport gaat over de impact van de wachttijden voor de geestelijke gezondheidszorg (ggz) en ervaringen met ondersteuning tijdens de wachttijd. Dit laatste wordt ook wel ‘overbruggingszorg’ genoemd. De term ‘overbruggingszorg’ werd oorspronkelijk gebruikt wanneer het ging over tijdelijke ondersteuning ter revalidatie wanneer een passend zorgverblijf (nog) niet beschikbaar was, bijvoorbeeld na een ongeluk of operatie. Of er werd de tijdelijke zorg mee bedoeld die mensen ontvingen als zij op de wachtlijst stonden voor een zorginstelling, zoals een verpleeghuis. Met de lange ggz-wachttijden raakte de term ook steeds meer ingeburgerd in de huisartsenpraktijk en de ggz. Vaak vindt overbruggingszorg plaats in de huisartsenpraktijk, maar ook ggz-professionals in de basis-ggz die doorverwijzen blijken patiënten soms te blijven zien ‘ter overbrugging’.

Dit rapport gaat niet direct over het oplossen van de ggz-wachttijden zelf, maar we willen benadrukken dat het verminderen van de duur van de wachttijden zelf en het verbeteren van de toegankelijkheid van de ggz onverminderd van belang blijft, in het bijzonder voor de patiënten met de meest urgente problematiek, in de meest kwetsbare posities, met de minste hulpbronnen en met de grootste barrières qua toegankelijkheid van zorg.