De ramp in de spreekkamer.

Doel: Het onderzoeken van de consistentie tussen de klachten die patiënten aan de Bijlmerramp toeschreven en de diagnoses en perceptie van huisartsen met betrekking tot deze klachten. Methoden: We vergeleken de symptomen die patiënten toeschreven aan de gevolgen van de Bijlmerramp en rapporteerden bij het Telefonisch Meldpunt met gegevens in het huisartsendossier over gepresenteerde klachten en diagnoses van deze patiënten. Aan de hand van vragenlijsten informeerden wij bij de huisartsen in hoeverre zij vonden dat er een relatie bestond met de Bijlmerramp. Resultaten: De 553 patiënten meldden gemiddeld 4,3 symptomen bij het telefonisch meldpunt. Het merendeel van deze symptomen (74%) was bij de huisarts bekend. Een kwart van de aan de ramp toegeschreven klachten was gepresenteerd bij de huisarts vóórdat de ramp plaatsvond of minstens zes jaar daarna, in 1998/1999 - een periode waarin de media veel aandacht aan de ramp besteedden. De meeste klachten leidden niet tot een diagnose. De diagnoses depressie (7%), posttraumatische stressstoornis (5%) en eczeem (5%) kwamen het vaakst voor. Huisartsen vonden bij 6% van de klachten een verband met de ramp waarschijnlijk. Conclusies: De meeste aan de ramp toegeschreven klachten waren ook bij de huisartsen bekend, maar zij vonden maar voor een klein deel ervan een relatie met de ramp waarschijnlijk.