Dementie.

Dementie wordt gekenmerkt door cognitieve stoornissen, waaronder in elk geval geheugenstoornissen. De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende oorzaak van de dementie. Circa tweederde van alle dementiepatiënten woont thuis en wordt daar verzorgd door mantelzorgers; circa 17% woont in een verzorgingshuis en circa 18% verblijft in een verpleeghuis. Snelle opname in een verpleeghuis is meestal niet mogelijk vanwege lange wachtlijsten. Dit kan resulteren in overbelasting van de mantelzorg. Huisartsen hebben een belangrijke taak in de diagnostiek en begeleiding van dementiepatiënten. In de praktijk blijkt dit echter moeilijk te realiseren. Er zijn verschillende factoren die een goede diagnostiek door huisarten bemoeilijken: de milde symptomen in het beginstadium van de ziekte, de schroom die (huis-)artsen ervaren om tegenover de patiënt de term ‘dementie’ te noemen, het gebrek aan tijd, en soms gebrek aan medewerking van de patiënt. Er bestaan momenteel drie landelijke multidisplinaire richtlijnen over dementie; een vierde is in ontwikkeling. Daarnaast is er een NHG-standaard over de rol van de huisarts bij de diagnostiek en begeleiding van mensen met dementie. Bij de inventarisatie van de literatuur en de databanken zijn 21 regionale afstemmingsafspraken aangetroffen. Uit de enquête onder regionale organisaties komen 64 regionale afstemmingsafspraken naar voren. Bij regionale afstemmingsafspraken zijn met name verpleeg- en verzorgingshuizen, thuiszorgorganisaties, huisartsen, gefuseerde GGZinstellingen en RIAGG’s betrokken. Afstemmingsafspraken richten zich vooral op het verbeteren van de patiëntgerichtheid, de inhoud van de zorg en de taakafbakening tussen zorgverleners. Deskundigheid en onderlinge samenwerking worden genoemd als factoren die het werken met de afstemmingsafspraken bevorderen. Het ontbreken van adequate financiering is daarentegen een belemmerde factor voor de implementatie van afstemmingsafspraken over dementie.