Publicatie
Publicatie datum
Hoe te komen tot een populatiegerichte huisartsenzorg?
Meuwissen, L.E., Voorham, A.J.J., Schouten, G.M., Bakker, D.H. de. Hoe te komen tot een populatiegerichte huisartsenzorg? TSG: Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen: 2010, 88(7), p. 381-387.
Download de PDF
Inleiding: Huisartsenzorg heeft in potentie de mogelijkheid om de zorg aan te passen en te richten op de specifieke gezondheidssituatie van de ingeschreven populatie. Tot nu toe is er geen methode ontwikkeld om dit te doen. Tijdens de pilot benchmarking huisartsenzorg in Rotterdam is een methode ontwikkeld om huisartsen te stimuleren tot populatiegerichte zorg en hen hiervoor handvatten te geven. Methode: Huisartsen vulden een internetenquête in over hun zorgaanbod. De gegevens over gezondheidstoestand en risicofactoren uit de GGD-Gezondheidsenquêtes zijn geselecteerd en berekend voor het verzorgingsgebied van de huisarts. Zo ontstond een praktijkspecifiek gezondheidsprofiel waarmee het zorgaanbod heroverwogen kon worden. Resultaten: Zeventien huisartspraktijken participeerden in deze studie. De praktijken kregen een praktijkspecifiek feedbackrapport waarmee hun zorgaanbod en gezondheidsprofiel werd vergeleken met de feedbackgroep en met Rotterdam. Er is een aanzienlijke variatie in gezondheid en risicofactoren met statistisch significante verschillen tussen verzorgingsgebieden. De huisartsen zijn in vier feedbackgroepen bijeengekomen om de resultaten te bespreken. Deze discussies gingen over de mogelijkheden voor specifieke interventies ter preventie of vroegtijdige opsporing en over mogelijkheden van samenwerkingsrelaties met organisaties gericht op gedragsverandering. Conclusie: De methode bleek een krachtige strategie om huisartsen te stimuleren een meer populatiegerichte benadering te overwegen. Deze relatief simpele aanpak levert een bruikbaar instrument op om een brug te slaan tussen de publieke en de curatieve gezondheidszorg.(aut. ref.)
Aim: Primary health care potentially offers the opportunity to tailor health service delivery to the needs and demands of the local population. Up to now, there is no clearcut method for doing this. During a pilot benchmark for general practices, an instrument was developed to stimulate General Practitioners (GPs) to consider a more population oriented approach, and to give direction to implement such an approach. Design and Methods: Health service delivery was measured through an internet survey among the GPs. Data on the health status and risk factors were selected from the population-based-survey that had been carried out by the municipal health authority. These data were related to the practices’ service areas. This provided a practice specific health profile, with which the health care delivery could be reconsidered. Results: Seventeen general practices in Rotterdam, the Netherlands, participated in the study. Practices received a practice specific feedback report. With this report the GPs could compare the services and health care profile of their practice with the feedback group and with Rotterdam. Considerable variation was observed in the health status and health risks between the populations served, with statistically significant differences between the practice service areas. GPs met in four feedback groups to discuss the outcomes. They discussed possibilities for prevention or early detection and the need for collaboration with prevention oriented services. Conclusion: The method proved to be a powerful strategy to stimulate general practitioners to consider a more population oriented approach. The relatively simple approach provides a useful tool to bridge the gap between public and curative health care.(aut. ref.)