Nazorg van het kruiswerk, wat houdt dat in?

Via de informatie over de nazorgpatiënten (N=600) die gedurende 3 maanden in 1988 werden overgedragen aan 17 Erkende Kruisorganisaties (EKO's), is onderzocht wat de aard is van het gebruik dat wordt gemaakt van de nazorgfunctie die ht kruiswerk biedt. Het gaat daarbij om de nazorg aan patiënten van 18 jaar en ouder na hun ontslag uit een algemeen of academisch ziekenhuis. Van alle patiënten van 18 jaar en ouider komt naar schatting 2.8% na ontslag in nazorg bij het kruiswerk. Dit getal ligt veel lager dan de 10% waar meestal van wordt uitgegaan. Daarnaast blijken tussen EKO's belangrijke verschillen te bestaan (een factor 5). Dit roept twijfels op over het functioneren van de georganiseerde nazorg bij EKO's met de laagste percentages (1% of 1,5% nazorgpatiënten). De kenmerken van voor nazorg overgedragen patiënten wijzen uit dat het veelal oudere patiënten betreft met ernstige aandoeningen. De groep patiënten tot 55 jaar die na een kort verblijf in het ziekenhuis thuis onder begeleiding van de wijkverpleging verder herstelt van de ziekenhuisopname, is niet prominent aanwezig. De nazorgpatiënten zijn zorgintensief voor het kruiswerk: 47% wordt in de eerste week dat zij weer thuis zijn ten minste elke dag één maal bezocht door de wijkverpleegkundige. Veel curatieve hulp biedt de wijkverpleging bij wondverzorging. Bij andere hulp (wassen/aankleden en zalf aanbrengen in verband met decubitus) speelt naast de wijkverpleging de mantelzorg een belangrijke rol. Pillen klaarzetten of toedienen en hulp bij naar het toilet gaan komen goeddeels voor rekening van de mantelzorg. Gecompliceerde verpleegtechnische hulp (urinecatheter verwisselen, verwisselen sonde en epidurale pijnbestrijding) wordt door de wijkverpleging in het kader van de reguliere nazorg nauwelijks geboden. (aut. ref.)