Oogzorg in Nederland: brancherapport curatieve somatische zorg 1997, verdiepingsstudie deel 3.

De vraag naar Oogzorg in Nederland neemt al enkele jaren toe, zonder dat de financiële ruimte - in ieder geval voor het medische gedeelte van de zorg - in dezelfde mate meegroeit. Aangezien hierin voor de komende jaren geen verandering is te verwachten, is het enige alternatief voor de zorgaanbieders zich te bezinnen op de vraag of deze zorg wel optimaal is georganiseerd.
In de Oogzorg is een aantal ontwikkelingen gaande:
* experimenten om de huisarts door bijscholing een meer effectieve poortwachtersfunctie in de Oogzorg te laten vervullen;
* de wens van oogartsen om zich zo veel mogelijk te beperken tot oogheelkundige pathologie;
* de ontwikkeling van het beroep 'optometrist' tot een paramedisch beroep op hbo-niveau. Een op dit niveau opgeleide optometrist mag volgens de Raad BIG in staat worden geacht om cliënten te screenen op oogheelkundige pathologie;
* de verzelfstandiging van het beroep orthoptist;
* het veranderende 'koopgedrag' van consumenten en patiënten. Wanneer mensen zelf inschatten dat zij alleen klachten hebben over de gezichtsscherpte, wenden zij zich in toenemende mate tot de opticien/optometrist.
Deze ontwikkelingen zijn op initiatief van de minister van VWS met elkaar in verband gebracht. Uiteindelijk moet er op regionaal niveau afstemming plaatsvinden tussen de beroepsgroepen, zodat de oogarts zich volledig op oogheelkundige pathologie kan richten en de hbo-opgeleide beroepsgroepen en de huisarts in samenwerking de poortwachtersfunctie naar de tweede lijn vervullen.