Passieve verwijzingen naar de tweede lijn door de huisarts: verlengde van de poortwachtersfunctie of formaliteit?

Een van de functies van de huisarts als poortwachter in de gezondheidszorg is om onnodige eerste verwijzingen naar de tweedelijn te voorkomen. Daarnaast zou de huisarts ook in de gaten moeten houden of het nodig is de eens uitgeschreven verwijzingen te verlengen. Hij dient op het moment van verlenging te evalueren of hij de patiënt verder zelf kan behandelen. Uit de data van het Landelijke Informatie Netwerk Huisartsen blijkt dat bijna de helft van alle verwijzingen naar de tweede lijn 'passieve' (verlengings- en achteraf) verwijzingen zijn, welke vooral op verzoek van de medisch specialist zijn uitgeschreven. Bij chronische ziekten en refractieafwijkingen komen passieve verwijzingen het vaakst voor. De resultaten impliceren dat het algemene verwijsgedrag van de huisarts de meest significante factor is die ook het 'passieve' verwijzen van de huisarts verklaart. Er is dus sprake van een onderliggende gedragscomponent. (aut.ref.)