Physician payment systems and cost control = Honoreringssystemen voor artsen en kostenbeheersing.

In dit proefschrift wordt aandacht besteed aan de relatie tussen honorering van artsen en kostenbeheersing in de gezondheidszorg. Daarbij wordt allereerst op microniveau geanalyseerd welke invloed verschillende honoreringssystemen hebben op het handelen van individuele artsen in hun contacten met individuele patiënten. Daarnaast wordt gekeken naar de gevolgen die dit handelen heeft op het macroniveau van kosten van gezondheidszorg. Om te komen tot beheersing van de kosten van specialistische zorg wordt in Nederland bijvoorbeeld sinds 1989 een macrobudget gebruikt. Nagegaan is of dergelijke systemen in het buitenland effectief zijn geweest. Er blijkt weinig verband te bestaan tussen de methode die in een land wordt gebruikt voor het vaststellen van tarieven en de ontwikkeling van de kosten van gezondheidszorg. Geconcludeerd wordt dat dit deels te maken heeft met de politieke macht van artsen. Immers: wat de overheid ziet als uitgaven voor gezondheidszorg, is voor de artsen hun inkomen, waardoor verlagingen van tarieven niet zonder meer geaccepteerd worden. Omdat uitgaven voor gezondheidszorg en inkomen van artsen twee zijden van dezelfde medaille vormen, is ook aandacht besteed aan de inkomensontwikkeling van huisartsen in acht Europese landen. Sinds het midden van de jaren '70 blijkt dit inkomen te zijn gedaald ten opzichte van de inkomens van gemiddelde werknemers. Dit wordt onder andere veroorzaakt door een toename van het aantal huisartsen (de spoeling wordt dunner), maar hangt daarnaast samen met de politieke macht van huisartsen en de mogelijkheden die hun honoreringssysteem biedt om het inkomen op peil te houden.