Praktijkvorm en het handelen van de huisarts.

Er wordt verondersteld dat het handelen van de huisarts mede bepaald wordt door de praktijksetting waarbinnen de huisarts werkt. Met behulp van de gegevens uit de Nationale Studie naar Ziekten en Verrichtingen in de Huisartspraktijk werd nagegaan of praktijkvorm samenhangt met het handelen van de huisarts zoals blijkt uit verrichtingencijfers. Een samenhang tussen praktijkvorm en handelen werd verwacht omdat de huisartsen in duo- en groepspraktijken meer deel- namen aan onderlinge toetsing en elkaar vaker raadpleegden over patienten dan huisartsen in solopraktijken. Huisartsen in gezondheidscentra onderscheidden zich daarnaast van andere huisartsen door hun bredere taakopvatting en door meer multidisciplinair patientenoverleg. Ondanks deze verschillen werden er geen relaties gevonden tussen het aantal huisartsen in de praktijk en de hoeveelheid externe diagnostiek, de prescriptie, de behandelingen, en het verwijscijfer naar een medisch specialisme. Monodisciplinair samenwerkende huisartsen verrichtten meer diagnostische handelingen in de eigen praktijk en verwezen vaker naar de fysiotherapeut dan solisten. Of een huisarts al dan niet in een gezondheidscentrum werkt, bleek alleen samen te hangen met de wijze van behandelen: in tegenstelling tot de verwachting registreerden gezondheidscentrum-artsen minder vaak gesprekken met de patienten en verrichtten zij minder medisch-technische handelingen. (aut. ref.)