Publicatie
Publicatie datum
Realising dementia-friendly communities: the role of nursing homes and care professionals = Op weg naar een dementievriendelijke gemeenschap: de rol van verpleeghuizen en zorgmedewerkers.
Portegijs, S. Realising dementia-friendly communities: the role of nursing homes and care professionals = Op weg naar een dementievriendelijke gemeenschap: de rol van verpleeghuizen en zorgmedewerkers. Utrecht: Nivel, 2025. 199 p.
Download de PDF
De internationale samenleving staat de komende decennia voor een grote uitdaging. Het aantal mensen met dementie neemt fors toe, terwijl de beroepsbevolking afneemt. Dementie is (in de verder gevorderde stadia) geassocieerd met een hoge mate van afhankelijkheid in het uitvoeren van dagelijkse activiteiten. Veel mensen met een gematigde of ernstige vorm van dementie verblijven daarom in een instelling voor langdurige zorg.
De toename in het aantal mensen met dementie en de afname in het aantal zorgmedewerkers vraagt om een andere benadering vanuit de samenleving. Dementie is gerelateerd aan stigma, wat een negatief effect heeft op zowel mensen met dementie als hun mantelzorgers. Het verbeteren van de kennis over en het begrip voor dementie kan bijdragen aan het verminderen van dit stigma. Hier kunnen dementievriendelijke gemeenschappen een belangrijke bijdrage aan leveren.
Dementievriendelijke gemeenschappen worden gedefinieerd als een concept dat de mate van participatie van mensen met dementie bevordert en hun gevoel van veiligheid en waardering vergroot. Het doel van dementievriendelijke gemeenschappen is om de communicatie en de kennis en attitudes van mensen uit deze gemeenschap te verbeteren. Dit faciliteert het normaliseren van dementie in de samenleving. Daarnaast
focussen dementievriendelijke gemeenschappen ook op sociale inclusie, gedefinieerd als een dynamisch proces waarin mensen betrokken zijn bij en onderdeel zijn van de sociale netwerken binnen een gemeenschap.
Zorginstellingen zijn ook onderdeel van dementievriendelijke gemeenschappen. Momenteel is er nog weinig bekend over hoe verpleeghuizen gerelateerd zijn aan dementievriendelijke gemeenschappen en welke rol zij hierin kunnen innemen. Verpleeghuizen zijn echter momenteel vaak nog op een dusdanige manier ingericht
dat bewoners deze niet zelfstandig kunnen verlaten, waardoor bewoners met dementie beperkt de mogelijkheid hebben om naar buiten te gaan en mensen te ontmoeten.
Dit proefschrift probeert antwoord te geven op de vraag of verpleeghuizen kunnen bijdragen aan dementievriendelijke gemeenschappen en de verandering die daarvoor nodig is. Dit proefschrift identificeert tevens belangrijke stakeholders en onderliggende mechanismen binnen het verpleeghuis die van belang zijn bij het veranderen van de organisatie van zorg. Het onderzoek naar deze stakeholders en mechanismen is
uitgevoerd door te kijken naar fysieke activiteit en geagiteerd gedrag van bewoners, omgevingsfactoren van verpleeghuizen, perspectieven en gedrag van zorgmedewerkers ten aanzien van veiligheid en autonomie en sociale netwerken tussen zorgmedewerkers, bewoners met dementie en familieleden in de gemeenschap.
De toename in het aantal mensen met dementie en de afname in het aantal zorgmedewerkers vraagt om een andere benadering vanuit de samenleving. Dementie is gerelateerd aan stigma, wat een negatief effect heeft op zowel mensen met dementie als hun mantelzorgers. Het verbeteren van de kennis over en het begrip voor dementie kan bijdragen aan het verminderen van dit stigma. Hier kunnen dementievriendelijke gemeenschappen een belangrijke bijdrage aan leveren.
Dementievriendelijke gemeenschappen worden gedefinieerd als een concept dat de mate van participatie van mensen met dementie bevordert en hun gevoel van veiligheid en waardering vergroot. Het doel van dementievriendelijke gemeenschappen is om de communicatie en de kennis en attitudes van mensen uit deze gemeenschap te verbeteren. Dit faciliteert het normaliseren van dementie in de samenleving. Daarnaast
focussen dementievriendelijke gemeenschappen ook op sociale inclusie, gedefinieerd als een dynamisch proces waarin mensen betrokken zijn bij en onderdeel zijn van de sociale netwerken binnen een gemeenschap.
Zorginstellingen zijn ook onderdeel van dementievriendelijke gemeenschappen. Momenteel is er nog weinig bekend over hoe verpleeghuizen gerelateerd zijn aan dementievriendelijke gemeenschappen en welke rol zij hierin kunnen innemen. Verpleeghuizen zijn echter momenteel vaak nog op een dusdanige manier ingericht
dat bewoners deze niet zelfstandig kunnen verlaten, waardoor bewoners met dementie beperkt de mogelijkheid hebben om naar buiten te gaan en mensen te ontmoeten.
Dit proefschrift probeert antwoord te geven op de vraag of verpleeghuizen kunnen bijdragen aan dementievriendelijke gemeenschappen en de verandering die daarvoor nodig is. Dit proefschrift identificeert tevens belangrijke stakeholders en onderliggende mechanismen binnen het verpleeghuis die van belang zijn bij het veranderen van de organisatie van zorg. Het onderzoek naar deze stakeholders en mechanismen is
uitgevoerd door te kijken naar fysieke activiteit en geagiteerd gedrag van bewoners, omgevingsfactoren van verpleeghuizen, perspectieven en gedrag van zorgmedewerkers ten aanzien van veiligheid en autonomie en sociale netwerken tussen zorgmedewerkers, bewoners met dementie en familieleden in de gemeenschap.
International society faces major challenges in the coming decades. The number of persons affected by dementia is increasing rapidly, while the working population is slowly decreasing. Dementia is (in its more advanced stages) associated with a high degree of dependency in the performance of daily activities. Therefore, many persons with a moderate or severe form of dementia stay in a long-term care facility.
The increase in the number of persons affected by dementia and the decrease in the number of nursing staff requires a different approach from society. Dementia is related to stigma, which has a negative effect on both persons with dementia and their caregivers. Improving knowledge and understanding of dementia can help reduce this stigma. Dementia-friendly communities have the potential to provide a meaningful contribution
in this regard.
Dementia-friendly communities are defined as a concept that improves the participation of persons with dementia and increases their sense of security and appreciation. The aim of dementia-friendly communities is to improve communication and the knowledge and attitudes of persons from this community. This facilitates the normalisation of dementia in society. In addition, dementia-friendly communities also focus on social inclusion,
defined as a dynamic process in which persons are involved and are part of the social networks within a community.
Long-term care facilities are also part of dementia-friendly communities. Currently, knowledge is limited how nursing homes relate to dementia-friendly communities and their potential contribution. However, nursing homes are often still designed in such a way that residents cannot leave them independently, which limits residents with
dementia to venture outside and meet other persons.
This thesis attempts to answer the question whether nursing homes can contribute to dementia-friendly communities and the changes that are required. This thesis also identifies important stakeholders and underlying mechanisms within nursing homes that are important in changing the organisation of care. To gain insight into these stakeholders and mechanisms, research was conducted into the physical activity and agitated behaviour of residents, environmental factors of nursing homes, perspectives and behaviour of nursing staff regarding safety and autonomy and social networks between nursing staff, residents with dementia and family members in the community .
The increase in the number of persons affected by dementia and the decrease in the number of nursing staff requires a different approach from society. Dementia is related to stigma, which has a negative effect on both persons with dementia and their caregivers. Improving knowledge and understanding of dementia can help reduce this stigma. Dementia-friendly communities have the potential to provide a meaningful contribution
in this regard.
Dementia-friendly communities are defined as a concept that improves the participation of persons with dementia and increases their sense of security and appreciation. The aim of dementia-friendly communities is to improve communication and the knowledge and attitudes of persons from this community. This facilitates the normalisation of dementia in society. In addition, dementia-friendly communities also focus on social inclusion,
defined as a dynamic process in which persons are involved and are part of the social networks within a community.
Long-term care facilities are also part of dementia-friendly communities. Currently, knowledge is limited how nursing homes relate to dementia-friendly communities and their potential contribution. However, nursing homes are often still designed in such a way that residents cannot leave them independently, which limits residents with
dementia to venture outside and meet other persons.
This thesis attempts to answer the question whether nursing homes can contribute to dementia-friendly communities and the changes that are required. This thesis also identifies important stakeholders and underlying mechanisms within nursing homes that are important in changing the organisation of care. To gain insight into these stakeholders and mechanisms, research was conducted into the physical activity and agitated behaviour of residents, environmental factors of nursing homes, perspectives and behaviour of nursing staff regarding safety and autonomy and social networks between nursing staff, residents with dementia and family members in the community .
