Tweede Nationale studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk: oog voor communicatie: huisarts-patiënt communicatie in Nederland.

De huisartspatiënt communicatie in Nederland is onderzocht met behulp van video-opnamen van spreekuurconsulten bij een representatieve groep huisartsen en hun patiënten. Eerst wordt een algemene beschrijving van de communicatie en daarna een beschrijving van de communicatie aan de hand van een viertal sociaal-demografische kenmerken: de sekse van de huisartsen en de patiënten, de leeftijd, de etniciteit en de opleiding van de patiënt. De preferenties van patiënten voor bepaalde communicatieaspecten worden weergegeven, alsmede in hoeverre deze aspecten ter sprake komen tijdens het consult en welke verklaringen hiervoor zijn te geven. Hierna volgt een historische vergelijking met de communicatie van twee decennia geleden. Ten eerste wordt ingegaan op de betrokkenheid van de patiënt bij het consult, met name in het beslissingsproces. Daarna wordt de kwaliteit van de communicatie tussen huisartsen en hypertensie patiënten en hun communicatiegedrag vergeleken.
Patiëntgerichtheid vormt de rode draad in het rapport. Patiëntgerichte geneeskunde in de huisartspraktijk betekent dat de huisartsen zich richten op het ziek zijn in plaats van op de ziekte, dat de patiënten goed geïnformeerd worden over mogelijke therapeutische en diagnostische interventies en risico’s, en dat huisartsen hun patiënten de ruimte geven en aanmoedigen om mee te beslissen over het behandelplan, en om voorkeuren en zorgen te bespreken.